نان جینگ در شرق چین واقع است. نان جینگ مرکز استان جیانگ سو و یکی از قدیمی ترین شهرهای چین به شمار می رود. این شهر به خاطر آب و هوای نان و موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد، در دوران قدیم به عنوان پایتخت چند سلسۀ چین گزیده شده و در طول تاریخ یکی از مهمترین مراکز فرهنگی و تجاری چین تلقی می شود. تا به حالا، این شهر هنوز را یکی از معروف ترین شهرهای چین می دانند که داستانهای جالب در میان مردم رایج است.

در این شهر جاهای دیدنی زیادی وجود دارند، مثلاً موزۀ نان جینگ، معبد باستانی جیمینگ و غیره.... فکر می کنم که معبد دابائوئن یک جاذبه ای است که نیز ارزش بازدید را دارد. این معبد در کنار رودخانۀ  کین هوآی واقع است و قدیمی ترین معبد بودایی در نانجینگ به ح ساب می آید که تاریخ ساختن آن را می توان به قرن دوم پس از میلاد بر گرداند. این معبد در دوره های مختلف تاریخ برای بارها باز ساخت. معبد دابائوئن که این روزها ما می توانیم ببینیم، در واقع خرابۀ  سلسلۀ چینگ (1644-1911م.) است. در مجموعۀ معبد دابائوئن، برجسته ترین آن بتکده لعاب­دار آن است. علاوه بر ظاهری قدیمی آن، تکنولوژی مدرن از قبیل چراغ نئون که بوثر عمارت این معبد نصب شده است زیبایی این معبد را افزایش داده است..

با استفاده از نور چراغ، معبد دابائوئن فرهنگ بودایی و فناوری پیشرفته امروزه به هم متصل می شود، بنابراین، توجه گردشگرانی که به فرهنگ بودایی علاقه ندارند نیز توسط این عوامل تکنولوژی جالب به این جاذبه جذب می شوند و در نتیجه بیشتر گردشگران به این معبد سفر می کنند. این یک راه خوب برای برانگیختن علاقه مردم به معماری باستانی و فرهنگ باستانی است، به ویژه برای جوانان. الان، معبد دابائوئن مورد پسند جوانان قرار گرفته است. می توان گفت تکنولوژی مدرن جان تازه را به این معبد کهنه بخشیده است.

در واقع، در مسیر توسعه و پیشرفت، ما همیشه با یک مشکل روبرو می کنیم: به دلیل این که فناوری های جدید بی پایان ظهور می کند، مردم به تدریج از فرهنگ سنتی نادیده می گیرند. ولی به نظر من، معبد دابائوئن یک نمونه قابل توجه است. من از موفقیتش الهام گرفته­ام که مردم با قوۀ ابتکار خود می توانند هماهنگی فرهنگ باستانی و فناوری معاصر را ایجاد کنند.