دورۀ سلسلۀ یوان، عصر پیوند عمیقتر فرهنگهای گوناگون در سرزمین چین بود. در این دوره فرهنگهای مغولی، چینی و اسلامی بر تولید ابریشم تأثیرات مهمی را گذاشت. منطقۀ جنوب چین که در دوران پیشین در تولید ابریشم جایگاه و شهرت خود را پیدا کرده بود به مهمترین منطقۀ تولید ابریشم تبدیل شد. دولت چین کارگران کارآمد را از سراسر چین، ایران و عرب فرا خواند و کارگاههای دولتی را ساخت تا ابریشم را به طور دامنه دار تولید کند.

صنایع نوغانداری و تولید ابریشم در سلسله های مینگ(1368-1644م.) و چینگ(1644-1911م.) به اوج رسید. در اواسط سلسلۀ مینگ، در حوضۀ سفلی رودخانۀ یانگ تسه مراکز تولید ابریشم شکل گرفت و 23 ادارۀ ابریشم بافی و رنگرزی تأسیس شد. در سلسلۀ چینگ، دولت هم در جیانگ نینگ (نان جینگ امروزی)، هانگجو و سونجو که هر سه در حوضۀ سفلی رودخانۀ یانگ تسه واقع بود هم سه ادارۀ کلی تولید ابریشم را برپا کرد. علاوه،  در این دوره گارکاههای غیر دولتی در توسعۀ این صنایع نقش مهم را ایفا کرد.

با دریانوردی اروپائیان در عصر کاوش (قرن 15م.)، راه وارد کردن ابریشم چینی به اروپا گشوده شد. تا قرن 17-18 میلادی، با افزایش مبادلات محصولات ابریشمی بین چین و اروپا، محصولات ابریشمی چین مورد شناخت و پسند مردم قرار گرفته بود و محصولات ابریشمی صادراتی مخصوص برای بازار اروپا طراحی و تولید شده بود. در عین حال، در دربار چین ابریشم با عناصر فرنگی هم رایج بود. این نمونه ای از مبادلات فرهنگ ابریشم بین شرق و غرب تلقی شد است.

در قرن 20 میلادی، صنعت تولید ابریشم در اثر انقلاب صنعتی مجبور بود با رقابت سخت با کشورهای صنعتی مواجه بشود. تا آخر دهۀ دوم، دولت چین برای این که از وضع دشواری رهایی بیابد، اقداماتی از جمله اصلاح نژاد کرم ابریشم، واردات آموزش و دستگاه بافندگی نوین و استفاده از مواد خام مصنوعی و فناوری رنگرزی  را به عمل آورد تا این صنعت را مدرنیزه کرد. در شهرهای حوضۀ دریاچۀ «تای» نظیر شانگهای، هانگجو  و سوجو نظام فناوری مکانیزه در صنعت تولید ابریشم شکل گرفت. در دهۀ سوم، صنایع ابریشم بافی و تولید ابریشم در اثر رکود بزرگ و ظهور ابریشم ژاپنی و مصنوعی دچار بحران شد و تا 1937 هنوز از این بحران به حال طبیعی بر نگشته بود. اما به دلائل جنگ جهانی دوم و جنگ داخلی چین صنعت تولید ابریشم چین صدمه های سنگین دید و در آستانۀ تأسیس جمهوری چین این صنعت به طور کامل راکد شده بود.

بعد از تأسیس جمهوری خلق چین، چین در نوغانداری، فتیله ابریشم، ابریشم بافی، رنگرزی و حراجی، مدیریت تولید و فناوری و تجهیزات اصلاحات بزرگی را اجرا کرد. با این اصلاحات ابریشم به تدریج به محصول صادراتی سودآور مهم تبدیل شد. از اواخر قرن بیستم به بعد، با اجرای این اصلاحات نظام صنعت تولید ابریشم چین، ابریشم چین رونق خود را بازیابی کرده است.